اشاره گر ، نشانگر در محيطهاى گرافيكى، علامتى (مانند فلش)روى صفحه نمايش است كه بهوسيله ماوى يا يك ابزار ورودى ديگر به منظور مشخص كردن مكانها يا گزينه هايى در صفحه نمايش كنترل مى شود. در برنامه نويسى و پردازش اطلاعات متغيرى است كه مكان حافظه اى (آدرس) برخى از داده ها در خود جاى مى دهد. بدين ترتييب امكان اختصاص دادن و باز پس گرفتن آدرسهاى حافظه فراهم مى گردد. |