در آگست سال 1981، بعد مذاکره با Digital Research، IBM قراردادي با مايکروسافت براي ورژني از CP/M که براي راه اندازي (اوپراتور) کامپيوترهاي شخصي آتي IBM (PC) بود بسته شد. هر چند مايکروسافت تا آن زمان هيچ سيستم عاملي (OS) نداشت، آنان يک کامپيوتر CP/M که به QDOS معروف است، (Quick and Dirty Operating System) از Tim Paterson از کمپاني SCP به قيمت 50,000$ خريداري کردند.
مايکروسافت اسم آن را به PC-DOS تغيير داد. که همين قضيه براي آنان از جهت کپي رايت مشکلات زيادي ايجاد کرد و قيمت آنان نزول پيدا کرد. در اوايل سال 1980 بعد بيرون آمدن BIOS هاي IBM کار مايکروسافت هم دوباره گرفت. و مايکروسافت از فرصت استفاده کرد تا بتواند خود را به حاکم نرم افزارهاي سيستم عامل بازار تبديل کند.
مايکروسافت شروع به هموار کردن و برنامه ريزي کردن سيستم عامل خود براي استفاده در کامپيوترهاي غير IBM کرد و آن را MS-DOS (Microsoft Disk Operating system) ناميد. با شروع بازاريابي براي MS-DOS محصولات کامپيوتر IBM در خطري جدي افتادند. با اين تحول مايکروسافت از يک دست فروش معمولي به يک غول صنعت کامپيوتر تبديل شد.
مطالب مرتبط:
microsoft
Windows
منبع: وبلاگ ايران زمين |
